"عشق، زندگی می بخشد... زندگی رنج به همراه دارد... رنج دلشوره می آفریند... دلشوره جرأت می بخشد... جرأت اعتماد به همراه دارد... اعتماد امید می آفریند... امید زندگی می بخشد... و زندگی،عشق می آفریند... "مارگوت بیکل
أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَتَنسَوْنَ أَنفُسَکُمْ وَأَنتُمْ تَتْلُونَ الْکِتَابَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ
ترجمه فولادوندآیا مردم را به نیکى فرمان مىدهید و خود را فراموش مىکنید، با اینکه شما کتاب [خدا] را مىخوانید؟ آیا [هیچ] نمىاندیشید؟
تفسیر اطیب البیان
(44)(اتامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم وانتم تتلون الکتاب ):(شما که کتاب آسمانی خوانده اید چگونه مردم را امر به نیکی می کنید و خودتان را از یادمی برید؟) خطاب به علماء یهود است که دین را حرفه قرار داده اند نه عقیده وایمان ،و به زبان چیزی را می گویند که درقلبشان نیست و امر به نیکی می کنند، اماخود آن را انجام نمی دهند،(افلا تعقلون ):(پس چرا تعقل نمی کنید) چون ازبدیهیات عقل آنست که کسی که امر به خیر می کند خود پایبند به آن باشد، چون کسب خیر برای نفس خود، مقدم است برکسب آن برای غیر.
منبع: تبیان